آموزش اکسل دروره فراگیر کلیه رشته ها- دوره مقدماتی
مختصری در مورد صندوقهای سرمایه گذاری در ایران
صندوق سرمایه گذاری در ایران از مصادیق تعریف صورت گرفته بند 21 ماده یک قانون بازار اوراق بهادار مصوب مجلس شورای اسلامی در آذرماه 1384 و بند ه ماده یک قانون توسعه ابزارها و نهادهای مالی جدید به منظور تسهیل اجرای سیاست های کلی اصل چهل و چهارم قانون اساسی مصوب آذرماه 1388 است و با الهام از متعارف ترین شکل از صندوق های سرمایه گذاری درسایر کشورها طراحی شده است برای مطلع شدن از چگونگی فعالیت و نظارت بر این صندوق ها لازم است که سرمایه گذاران با مطالعه‌ی دقیق اساسنامه، امیدنامه و مقررات مربوطه، با جزئیات آن آشنا شوند و با توجه به استراتژی‌ها و انتظارات خود از سرمایه گذاری در سهام پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار و یا سرمایه گذاری در اوراق بهادار با درآمد ثابت در مورد خرید واحدهای سرمایه گذاری(صندوق های سرمایه گذاری به جای سهم، واحد سرمایه گذاری صادر می کنند.) این صندوق ها تصمیم مناسبی اتخاذ نمایند.
مطابق بند 20 و 21 ماده یک قانون بازار اوراق بهادار (مصوب آذرماه 1384 مجلس شورای اسلامی) صندوق های سرمایه گذاری از جمله نهادهای مالی هستند که فعالیت اصلی آن ها سرمایه گذاری در اوراق بهادار می باشد و مالکان آن به نسبت سرمایه گذاری خود در سود و زیان صندوق شریک هستند. مجوز تأسیس و فعالیت صندوقهای سرمایه گذاری توسط سازمان بورس و اوراق بهادار صادر می شود و فعالیت آن ها تحت نظارت سازمان انجام میگیرد.
امتیازات فعالیت صندوق های سرمایه گذاری در سهام
- کاهش هزینه بکارگیری نیروهای متخصص در گردآوری و تحلیل اطلاعات و گزینش سبد بهینه اوراق بهادار
- فراهم نمودن امکان سرمایه‌گذاری مناسب و متنوع‌تر در دارایی‌ها و کاهش ریسک
- ضمانت نقدشوندگی سرمایه گذاران
- ورود اشخاص غیر حرفه ای از طریق سرمایه گذاران حرفه ای به بازار سرمایه
- سامان دهی بازار سرمایه و کاهش فراز و فرود های هیجانی
درحال حاضر تقسیم بندی‌های زیر درمورد صندوق های سرمایه گذاری وجود دارد:
- از لحاظ اندازه صندوق ها به دو دسته کوچک و بزرگ تقسیم می شوند
- ب : از لحاظ ترکیب دارایی ها فعلاً به سه دسته در سهام، در اوراق بهادار با درآمد ثابت و مختلط تقسیم می شوند
- از نظر موضوع فعالیت به چند دسته در اوراق بهادار، در زمین و ساختمان، در طلا، در ارز و سایر تقسیم می گردند
- از نظر ضمانت نقدشوندگی، صندوقهای سرمایه گذاری به دو دسته با ضمانت نقدشوندگی و بدون ضمانت نقدشوندگی تقسیم می شوند.
- و از منظر تضمین جبران خسارت یا سود میتوان صندوقها را به دو دسته دارای تضمین جبران خسارت یا سود و بدون تضمین جبران خسارت یا سود تقسیم کرد
ارکان صندوق
در صندوقهای سرمایه گذاری با اندازه کوچک ارکان صندوق شامل مجمع، مدیر، ضامن، متولی، حسابرس و در صندوقهای سرمایه گذاری بزرگ ارکان صندوق شامل، مجمع، مدیر، ضامن، متولی، حسابرس و مدیر ثبت است.
مجمع صندوق:
مجمع صندوق با حضور دارندگان حداقل نصف به علاوة یک واحدهای سرمایه گذاری ممتاز دارای حق رأی صندوق رسمیت می یابد. واحدهای سرمایه گذاری ممتاز آن بخش از سرمایۀ اولیه است که توسط مؤسسین تأمین می گردد و پس از پرداخت این مبلغ، مجوز عرضۀ عمومی برای تأمین باقی ماندة سرمایۀ اولیه(به عنوان واحدهای سرمایه گذاری عادی) صادر خواهد شد. مجمع صندوق بالاترین رکن صندوق قلمداد می گردد و مهم ترین وظیفۀ آن انتخاب مدیر، مدیر ثبت، متولی، ضامن، نصب و عزل حسابرس و معرفی به سازمان بورس و اوراق بهادار جهت تأیید است.ان
مدیر صندوق:
رکن اجرایی صندوق و متخصص در بازار سرمایه است که لازم است مطابق اساسنامه، گزارشات پیش بینی شده و اطلاعات قابل ارائه را تهیه و در اختیار متولی، حسابرس و سازمان قرار دهد. همچنین با استفاده از تارنمای مربوط به صندوق سرمایه گذاری، اطلاعات ذکر شده در بخش اطلاع رسانی اساسنامه را جهت آگاهی عموم افشاء می نماید. مدیر صندوق یک یا چند نفر شخص حقیقی را به عنوان مدیر/ گروه مدیران سرمایه گذاری انتخاب می نماید که به نمایندگی مدیر تصمیمات مربوط به سرمایه گذاری و خرید و فروش سهام و اوراق بهادار را در چارچوب مقررات اعمال می نمایند. مشخصات مدیر سرمایه گذاری که لازم است جزء پرسنل تمام وقت مدیر صندوق باشد، در اختیار سازمان قرار گرفته و صلاحیت حرفه ای وی توسط سازمان ارزیابی میشود.
مدیر ثبت:
وظیفه اصلی مدیر ثبت اجرای صحیح درخواست های صدور و ابطال با رعایت مقررات مربوطه و در چارچوب اساسنامه است. مدیر ثبت موظف است شعب خود را که سرمایه گذاران می توانند از طریق مراجعه به آن تمام فرآیند صدور و ابطال را انجام دهند اعلام نماید
متولی صندوق:
رکن نظارتی صندوق محسوب گردیده و توسط مجمع صندوق انتخاب خواهد شد. از وظایف مهم متولی پیشنهاد حسابرس به مجمع صندوق، تأیید حساب های بانکی افتتاح شده توسط مدیر برای صندوق و نظارت مستمر بر عملکرد مدیر و ضامن است. در واقع متولی به عنوان نماینده و وکیل سرمایه گذاران برای اقامۀ هرگونه دعوای کیفری علیه صندوق تعیین گردیده است. در مورد صندوق های سرمایه گذاری در اندازه بزرگ و صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت، یکی از مهمترین وظایف متولی تأیید تمامی پرداخت های صورت گرفته توسط مدیر قبل از پرداخت است.
ضامن:
منظور از ضمانت در ساختار صندوق های سرمایه گذاری در ابتدا فراهم نمودن نقدینگی کافی در شرایطی است که صندوق برای انجام پرداخت ها طبق اساسنامه ازجمله پرداختهای مربوط به ابطال واحدهای سرمایه گذاری متقاضیان، وجه نقد کافی نداشته باشد. بنابراین وجود ضامن منجر به فراهم نمودن یکی از امتیازات سرمایه گذاری در این گونه صندوق ها در مقایسه با سرمایه گذاری مستقیم در سهام شرکت ها خواهد شد چرا که با وجود ضامن نقدشوندگی دارندگان واحدهای سرمایه گذاری این اطمینان را خواهند داشت که هر زمان تصمیم به ابطال واحد سرمایه گذاری خود بگیرند، امکان دستیابی به وجوه سرمایه گذاری شده طبق ضوابط و مقررات مربوطه وجود دارد. علاوه بر مفهوم فوق ممکن است در برخی از صندوق های سرمایه گذاری در سهام و یا صندوق های سرمایه گذاری در اوراق بهادار با درآمد ثابت، ضمانتی برای اصل سرمایه و حداقل سود برای دوره مشخص و یا پرداخت سود دوره ای، درنظر گرفته شود. به این ترتیب در صندوقهای سرمایه گذاری که حداقل نرخ بازدهی را برای سرمایه گذاران خود تضمین مینمایند، لازم است علاوه بر ضمانت نقدشوندگی، رکن "ضامن جبران سود یا خسارت" نیز درنظر گرفته شود. در این موارد انتظارات سازمان بورس برای پشتوانه مالی و اعتبار ضامن جبران سود یا خسارت، از شرایط دیگر بیشتر خواهد بود.
حسابرس:
دیگر رکن نظارتی است که از بین مؤسسات حسابرسی معتمد سازمان و توسط متولی، جهت تأیید به مجمع صندوق معرفی می گردد. مدت مأموریت حسابرس توسط مجمع تعیین می گردد و حسابرس با قبولی سمت، وظایف و مسئولیت های محوله طبق اساسنامه را به عهده خواهد گرفت.
