نظم و انضباط و موفقیت

هر کسی که در زندگی و کار فردی و جمعی  پایبند به نظم و انضباط باشد، افکارش از یک طبقه بندی خاصی برخوردار می شود. به همین جهت به راحتی  پلـه های رشـد را  طی می کند و از فشار  روحی و روانی در امان بوده و شادمانی او بیشتر می شود.عالم هستی بر پایه نظم استوار است، هر پدیده ای در دستگاه آفرینش جای خاصی داشته و نقش ویژه ای را عهده دار است. سرعت حرکت اجرام آسمانی، گردش منظم فصل های سال، شب و روز، جایگاه و عملکرد اندام ها و اعضا و جوارح بدن انسان همه نشانه هایی از نظم و اهمیت آن است.

یکی از راه های اجتماعی شدن و مورد قبول قرار گرفتن رعایت انضباط و مقرراتی است که در اجتماع حکم فرماست. مقررات و قوانین انضباطی، رفتار را تحت کنترل در می آورد. در زندگی منظم و شاد انسان ها، انضباط همیشه مورد توجه بوده است، ولی در اینکه این انضباط چگونه باید باشد و چگونه می توان آن را آموزش داد، عقاید متفاوت است. زیرا این موضوع کاملا بستگی به فرهنگ و گذشته یک ملت دارد. قرآن کریم در آیه 49 سوره قمر می فرماید: ما همه چیز را به اندازه آفریده ایم.

اما مسئله اصلی این است که این انضباط چگونه باید باشد و چگونه می توان آن را آموزش داد. در پاسخ به این مسئله نظرات متفاوتی وجود دارد، زیرا این موضوع کاملا بستگی به فرهنگ و گذشته یک ملت دارد. هدف از انضباط این است که انسان را قادر به سازش با قوانین و مقرراتی که فرهنگ یک گروه پذیرفته است بنماید، به طوری که افراد رفتار خود را با توقعات و خواسته های گروه اجتماعی که در آن زندگی می کنند هماهنگ نمایند. رعایت قوانین و مقررات نه تنها برای آداب و رسوم حایز اهمیت است، بلکه برای شادی، سازش و آرامش خود انسان نیز اهمیت دارد. نظم اساس موفقیت و یکی از عوامل موثر در شادی و نشاط زندگی انسان است.

داشتن نظم و انضباط در زندگی آثار و نتایج ارزشمندی دارد که هم فرد منضبط و هم جامعه از آن سود می برد. از جمله این فواید می توان به استفاده بهینه از زمان و امکانات به منظور ایجاد زندگی بانشاط؛ خدمت به زندگی خود و جامعه و کسب شادی و سلامت و جلوگیری از بروز فشارهای روانی به علت پیچیده شدن امور و نامعلوم بودن جایگاه هر چیزی اشاره کرد.

نظم موجب می شود از هدر رفتن وقت، سرمایه، استعداد و رغبت های اعضای گروه جلوگیری می کند، و در نتیجه شادی و نشاط و امید در گروه بیشتر می شود. حاکم کردن نظم و انضباط در کارها، موجب می شود که هر کاری به موقع، به جا و در حد انتظار انجام شود و انسان از سردرگمی و فشار روانی به دور باشد، در نتیجه هم اثربخشی و کارآمدی بیشتر خواهد شد و هم شادی انسان مختل نمی شود. کسی که در زندگی و کار فردی و جمعی پایبند به نظم و انضباط باشد، افکار گوناگونش از یک طبقه بندی خاصی برخوردار می شود. به همین جهت به راحتی پله های رشد را طی می کند و از فشار روحی و روانی در امان بوده و شادمانی او بیشتر می شود. فردی که در زندگی منظم باشد، در پوشش و آرایش، در استفاده از کلمات و تنظیم جملات، در رعایت وفای به عهد، در تزیین محل زندگی و کار، الگوی موثر برای دیگران خواهد شد. در نتیجه مورد توجه، مهر ومحبت و رجوع دیگران شده و به این وسیله شادابی فرد در زندگی بیشتر می شود. نظم و انضباط موجب شادی و نشاط، سازش فردی و اجتماعی، احساس امنیت، اعتماد به نفس و جلب محبت دیگران می شود.